Waarom nog een webstek over tuinieren?Omdat er over tuinieren nog zoveel te schrijven valt dat veel te weinig aandacht krijgt. Tuinregeltjes zoals zaai- en plantafstanden of je wijzen op de noodzaak tot het uitvoeren van monotone werkjes zoals onkruid trekken. Daar gaan we het niet te veel over hebben. Die informatie vind je terug in zowat ieder tuinboek dat je open slaat. Waar we het wel over gaan hebben is het potentieel van tuinen. Tonen waar tuiniers in samenwerking met hun tuinen allemaal toe in staat zijn dat is het verhaal waar over bericht wordt. De rode lijn doorheen de artikelen op deze site: Haal meer uit je tuin! Niet alleen voedsel maar ook meer plezier en voldoening. Neus gerust eens rond en kom langs zo vaak je wil om verder te lezen en inspiratie op te doen voor je eigen project waar ik je alvast veel succes mee wens. Nu en in de toekomst. Veel leesplezier en succes met je oogst! PS: Meer informatie over de tuin achter deze site en de vzw vind je hier terug. |
Wat brengt een tuin op?
De afgelopen drie jaar registreerden we onze tuinoogst. Niet om ons rijk te rekenen. Wel om te weten te komen hoeveel onze jonge tuin produceert in objectieve cijfers. Wat blijkt, als tuinier word je rijkelijk beloond voor je inspanningen en word je levensstijl ontegensprekelijk groener en gezonder.
|
Wil je ook vanaf het begin van de zomer tomaten plukken?
|
Leifruit is een streling voor het oog en kan bijzonder handig zijn om fruit te oogsten van onbenutte verticale oppervlaktes zoals gevels en tuinschuttingen. Peer staat te boek als het leifruitsoort bij uitstek. Er zijn heel wat meer fruitsoorten die je kan leiden. Een overzicht van enkele minder bekende leifruitsoorten. Geen perfecte tekeningen zoals je die in fruitboekjes ziet maar wel echte foto 's van echte bomen.
Er gaapt altijd een kloof tussen theorie en realiteit. Dat was met de aanleg van onze eetbare vijver niet anders. Een eetbare vijver aanleggen is een proces van "trial and error". Vallen, opstaan en vooral doorgaan. Zo leer je het meest. De belangrijkste praktische lessen die wij leerden de afgelopen jaren. Eetbare waterplanten uit testen in ons klimaat is een proces van jaren en vis onder controle houden is moeilijker dan het lijkt.
Water in de tuin heeft iets speciaals. Het geluid van stromend water of de aanblik van een prachtige vijver brengt je zo tot rust. Als foodscaping* freak wil je natuurlijk niet zo maar een vijver maar wel eentje die voedsel kan produceren. Informatie bij elkaar rapen was een intensief proces. Eerlijk gezegd nam het handmatig graven van de vijver veel minder uren in beslag dan informatie over natuurlijke voedselvijvers bij elkaar zoeken. Maar wie zoekt die vind!
Welke rassen gebruik je best in de tuin? Oude of nieuwe? Nuance is op zijn plaats vooraleer we zomaar in vakjes van oud of nieuw gaan denken. Beide zijn nodig. Waarom? Oud is niet altijd aangepast aan onze smaak en keukenverwachtingen. Nieuwe rassen zijn niet altijd aangepast om door tuiniers in een tuin verbouwd te worden zonder overdreven in de watten gelegd te worden... Kortom, het is geen zwart-wit verhaal.
Het leiden van fruitbomen is een knap staaltje van hovenierskunst en heeft iets aristocratisch. Kandelabers, palmetten en andere strakke leivormen sieren de tuinen van menig kasteel en historische buitenplaats en spelen tegenwoordig de hoofdrol in tuinboekjes als het over het leiden van fruitbomen gaat. Toch vergeten dergelijke boekjes vaak een groot stuk van het verhaal.
Het is best een grappig verhaal hoe waterspinazie in onze tuin belandde. Drie jaar geleden was ik bezig met wat onderzoek rond eetbare vijverplanten. In verschillende lijstjes zag ik waterspinazie terugkomen. De plant (Ipomoea aquatica) die nauw verwant is aan zoete aardappel is een uiterst populaire groente in Azië. Dat moet ik ook eens proberen dacht ik. Bij een bezoek aan een Aziatische voedingswinkel zag ik een pakje “kang kong” liggen. We waren direct verkocht aan de smaak en uit het zelfde pakje stekten we onze eerste planten. De stekken wortelden glorieus maar de teelt wilde maar niet vlotten. Wisten wij veel dat we fout bezig waren....
Lees ook deel 1 van dit artikel:Succesvol druiven telen is niet moeilijk als je durft kiezen. Deel één gaat over de belangrijkste beslissing van allemaal: de keuze van een lekker en resistent ras geschikt voor het doel waar je de druif voor gebruiken wil. Dit tweede artikel gaat over een goed plaatstje voor je druif zoeken en we verklappen ook een paar kneepjes om goed van start te gaan met je druivenavontuur. Sta je voor de aanplant van een druif. Lees dan zeker en vast beide artikelen zodat je kiest voor een druif die bij jou en je tuin past!
Weinig vruchten hebben zo 'n aantrekkingskracht op mensen als druiven. Wie wil ze niet in de tuin? Een instant zuiders gevoel en nog lekker op de koop toe. Ja, ook in België kan je vlot druiven kweken voor tafel en wijn. Als je maar het juiste ras weet te kiezen en van start gaat met goed plantmateriaal is dit helemaal niet moeilijk. We helpen je op weg met een overzicht van de belangrijkste aandachtspunten oftewel een stappenplan om een druivelaar te kiezen waar je tientallen jaren plezier aan beleefd.
Seizoensgebonden op het ritme van wat de tuin produceert eten. Dat doen we ieder jaar. Dat wil niet zeggen dat we de zomerse overvloed aan ons laten voorbijgaan. We vangen de zomer in bokaaltjes. Voor je weg klikt. Ik weet het, inmaken heeft een ouderwets imago. Maar wie zegt er dat we nog steeds moeten inmaken op grootmoeders manier. Er zijn wel wat “shortcuts” om het allemaal een beetje sneller te laten gaan en bovenal met heel wat minder werk.
Wie beide lijvige boekdelen van Eric Toensmeyer 's edible forest gardens (in totaal meer dan 1000 bladzijden) verslonden heeft ziet daarin meermaals het zinnetje “overyielding polycultures” terug komen. Klinkt leuk zo 'n overvloedig producerende polycultuur. Maar hoe ontwerp je zo een plantencombinaties die het goed doen in ons klimaat? Want je weet wel, veel van die permacultuur werken zijn geschreven door auteurs die tuinieren in een heel ander klimaat. Geen nood, ook in ons klimaat kan je vlot aan het combineren slaan met wat hier wel goed groeit.
Ben je verzot op aardbeien maar vind je het jammer dat je ze alleen in de vroege zomer in je tuin kan plukken? Plant dan eens wat doordragers. Je kan ze plukken vanaf het midden van de zomer tot eind oktober. Vijf maanden lang plukken van één plant? Is dat niet wat overdreven? Neen, niet als je weet hoe je met doordragers makkelijk kan omgaan.
Spontaan zijn is ook voor planten niet altijd de meest gewaardeerde eigenschap. Want planten die enthousiast en probleemloos groeien krijgen al gauw het etiket “lastpak” opgekleefd. Crosne (Stachys affinis), oftewel Japanse andoorn, is één van die bijzondere voedselgewassen die soms als te spontaan ervaren worden door tuiniers. Ik deel die ervaring helemaal niet. Ook al heb ik crosne in verschillende tuinen gehad. Zorgeloos crosne telen dat kan makkelijk als je rekening houdt met de aard van het plantje. Het groeit goed op plaatsen waar andere gewassen het niet doen, bedekt perfect de bodem en ieder jaar oogst je knolletjes à volonté die bijzonder goed smaken.
Duiven zijn echte “tuinopportunisten”. Ze verschijnen gewoonlijk in de tuin rond het moment dat de erwten gezaaid worden (meestal begin maart). In die periode zijn ze druk bezig met het bouwen van hun nest en vinden ze heel wat nuttig materiaal in de natuurlijke moestuin. Takjes, strooisel, ze kunnen het allemaal gebruiken en vinden vlot hun gading in de bedden waar nog wat wintermulch ligt. Van al dat werk krijgen ze honger. En ja, ook voedsel vinden ze in de tuin. Dat een vogel of een ander organisme mee-eet in onze tuin vinden we geen enkel punt. Tuinieren is immers samenwerken met de natuur en dus ook delen. Het is de normaalste zaak dat iedereen in het tuin- ecosysteem zijn portie krijgt. Ik zeg wel delen.
Kroosvarens zijn fantastische planten. Ze groeien bijzonder snel, oogsten is uiterst makkelijk en je kan ze voor van alles en nog wat gebruiken. Mulch, veevoer, zelf opeten,.. het zijn allemaal opties. Ik kweek de plant vooral om zelfvoorzienend te zijn in stikstofmeststoffen en dat is best handig. Ik hoef geen bloedmeel, kunstmest of andere bewerkte stikstofbronnen aan te schaffen. Wij doen een beroep op kroosvarens en oogsten zo stikstof uit de lucht. Duurzaam en bovendien gratis en voor niks.
Is het aardbeienseizoen ieder jaar te kort voor je? Dan heb ik goed nieuws! Wist je dat je 7 maanden lang aardbeien uit eigen tuin kan plukken zonder al te veel kunst- en vliegwerk? In dit tweedelige artikel doe ik graag wat eenvoudige teelttechnieken uit de doeken zodat jij ook aardbeien “à volonté” kan gaan consumeren het hele zomerhalfjaar lang.
Raapstelen zijn een stukje cultureel erfgoed der lage landen. Een echte groente “van bij ons”. Geef dit traditioneel gewas zeker eens een kans in je tuin want raapstelen zijn bijzonder productief in de koudste periode van het jaar en... polyvalent inzetbaar in de keuken. Het gewas is daarom een absolute aanrader voor tuiniers die houden van weinig werk, veel opbrengst en graag de hele winter door over vers groen beschikken. Het is trouwens ook zo wat het eerste gewas dat je kan gaan zaaien. Als je echt niet meer kan wachten om aan de slag te gaan in je serre dan kan je beginnen met raapstelen zaaien, die kunnen best wat koude hebben.
Je wil uien telen maar hebt geen tuin of die staat helemaal vol? Dan kan je er eens aan denken om verticaal uien te telen. Zo kan je heel wat produceren zonder dat je er veel ruimte voor nodig hebt.
In dit artikel geen tuintrucjes. Wel inspiratie voor de tuinier. Aan iedere tuin is een droom verbonden. Maar...we weten het allemaal: dromen is één ding. Je droom realiseren dat is iets anders. Lichtende voorbeelden van mensen die hun dromen realiseerden werken inspirerend. Daarom deel ik graag dit artikel over vier bijzondere tuinbouwers die het onmogelijke mogelijk maakten. Door te geloven in hun zaak en de daad bij het woord te voegen voerden ze hun dromen uit ook al ging geen enkele weg over rozen en waren ze “maar” gewone mensen.
De focus in dit artikel ligt niet sensu strictu op eetbare tuinen. Maar moet dat? Af en toe eens iets anders zorgt voor “Out of the box dreaming”. Andere dromen, andere oplossingen...
Een serre bouwen, dat kan je op allerlei manieren met een uitgebreid scala aan materialen. Dat merk je vast en zeker wel als je een kijkje neemt in catalogi van (hobby-)serres. Een glazen of folieserre, vierkant of gebogen, groot of klein. Het kan allemaal. Hoe kies je uit die overvloed aan keuzemogelijkheden een serre die bij jou en je tuin past? En hoe krijg je meer waar voor je geld? Die vragen staan centraal in dit artikel. Je zal me niet horen zeggen dat mijn tips 100 % objectief zijn. Natuurlijk zijn ze dat niet. Ze zijn gekleurd door mijn omgang met vele soorten serres als glastuinbouwer en serreliefhebber. Maar wie zijn tips zijn wel helemaal objectief? Die van de verkoper niet in het minst. Als je reclamefolders moet geloven is ieder model je van het. Toch zijn er enorme verschillen in kwaliteit.
|
Doorzoek de site |
  |
|
|
Automatisch getipt worden als er een nieuw artikel verschijnt? Volg de facebookpagina van haal meer uit je tuin
Wij ook. Daarom hebben we vorig jaar 20 vroege rassen afkomstig uit de verste uithoeken van het Noordelijk halfrond op de testbank gezet. Na duizenden vruchtmetingen en ettelijke uren spreadsheets verwerken zijn de testresultaten beschikbaar.
