Misschien herinner je je de reeks start to garden nog? Wel, dan hebben we goed nieuws voor jou. Eén jaar na het verschijnen van de eerste video hebben we opnieuw beelden gemaakt. Vandaag laten we je zien wat er te oogsten valt in de nieuwe tuin, hoe we de randen beheren en nog veel meer.
Het nieuwe decennium was de aanleiding voor deze reeks over de tuin van de toekomst. Drie nummers lang in de verf zetten hoe je je tuin op een ecologische manier toekomstproof kan maken is de kern van het betoog. De voorbije twee artikelen gingen over voedsel produceren in je tuin. Ofwel heel actief door je tuin in te richten als microfarm ofwel eerder ontspannend door je tuin te gaan inrichten als een voedselbos. Dit derde deel gaat over alle diensten die een ecotuin kan leveren naast voedselproductie. Die diensten worden onmisbaar in de toekomst.
Afgelopen jaar verzorgden we voor de lezers van seizoenen (leden van Velt) een moestuinrubriek. We doen jullie alvast het eerste deel cadeau.
Veel leesplezier!
De naam is wat misleidend. Madeira vine (Anredera cordifolia) heeft buiten zijn onstuimige groeikracht en klimkarakter weinig met de “wijnstok” te maken. Hoe de plant aan die naam komt is wat onduidelijk volgens historici. Eerlijk gezegd is Peruviaanse postelein een naam die beter past bij deze plant want waar het ons vooral om te doen is het lekkere knapperige blad. Maar de plant heeft nog een pak troeven.
Vorige keer had ik het in deze rubriek, de tuin van de toekomst, over de micro farm. Zeg maar een moestuin die vernuftig en intensief bewerkt wordt zodat je met een klein lapje grond je familie van vers zelfgekweekt voedsel kan voorzien. Een grote oogst is je deel, tenminste als je de tuin aandacht gegeven hebt. Verzorg je je micro farm een jaartje niet, dan zal de oogst ook meteen een heel stuk lager liggen. Want ja, het overgrote deel van de gewassen in je moestuin moet je ieder jaar opnieuw zaaien en planten.
Dat is niet zo in een voedselbos.