11/03/25

Groei in de groenselhof

Dit blogje over de groenselhof is een bedrijf in drie delen. Iedere groep groenten heeft niet alleen zijn eigen plaats in de tuin maar ook zijn eigen snelheid.

In de serre gaat het heel hard. Wat in het najaar geplant werd (of zichzelf uit zaaide) is nu volop aan de oogst. Kervel, kropsla, mosterdblad, winterpostelein eten we zo goed als dagelijks. Opvolging van oogst is verzekerd. Half februari gingen nieuwe zaaisels de grond in. Vooral sla en rucola eigenlijk. Die plantjes staan nu in kiemplantstadium. Wat ook nog in het kiemplantstadium staat zijn de paprika 's, tomaten en andere gewassen die we twee weken geleden zaaiden op de broeibak. 

Buiten  steken de lentegroenten hun kopjes boven. Daslook en andere vaste (meerjarige) groenten zoals rankspinazie komen tevoorschijn. Dat gaat snel. Veel sneller dan wanneer je groenten zaait. Ik leg het in lessen altijd als volgt uit, een vaste groente heeft een uitgebreid wortelstelsel vol energier, al wat ze hoeven te doen in het voorjaar is nieuwe scheuten maken. Een éénjarig groenteplantje zoals bijvoorbeeld een radijs die je zaait in het voorjaar moet alles tegelijk doen. Ontkiemen, wortels vormen, een stengel en blaadjes aanmaken. Dat gaat een pak trager. Daarom ook onze interesse in vaste groenten. We blijven nieuwigheden testen. Zo brachten we van Reclaim the Seeds Brugge waar we afgelopen weekend te gast waren een soepchrysant plant mee (Chrysanthemum nankingense). We houden jullie op de hoogte van smaak en groei.

In de moestuin regeren nog de wintergroenten. Spruiten, prei, winterkolen, raapsteeltjes en andere wintergewassen zijn oogstbaar. In de moestuin zijn we enkel aan het oogsten. Misschien dat ik volgende week als het terug warmer wordt de eerste voorjaarsgewassen onder vliesdoek ga zaaien en planten in het warmste deel van de tuin, thuis. Als het zover is schrijf ik er wel weer een stukje over.

Foto: Dit wasabi plantje hebben we al enkele jaren in de tuin thuis. Het komt ieder jaar mooi terug maar weelderige groei blijft uit. We blijven hopen. Ondertussen planten we een nieuwe plant bij in het eetbaar park. Misschien groeit wasabi daar beter...

Foto: Rankspinazie, ook wel kaukasische klimspinazie genoemd. Een echte terrasplant ;-) Grapje, de plant zaait zich uit in schaduwrijke delen in onze tuin. Dat vind ik eigenlijk wel een voordeel. Voorlopig hebben we geen loslopende eenden in de tuin dus kunnen we zelf oogsten. Want dat hebben we de afgelopen jaren ook gemerkt dat onze eenden dit gewas wel heel smakelijk vinden.

Foto: In de serre. Kervel, raapsteeltjes en mosterdblad in volle groei. Al deze gewassen zaaien zichzelf uit als we in bloei laten komen tijdens de vroege zomer.

Foto: Van de sla die uitgeplant werd in december kunnen we nu de eerste "tussenoogst" gaan doen. In de rijen tussen de sla is al opnieuw gezaaid twee weken geleden. O.a. radijs en rucola werd tussen gezaaid. Zo kunnen we continu blijven oogsten in onze serre salad bar tot eind mei.

Foto: Op de broeibak gaat het ook vooruit. De paprika 's en tomaten staan boven, de eerste zoete aardappelscheuten komen tevoorschijn (zie blogs vorig jaar voor meer uitleg over zoete aardappel) en vandaag leg ik ook nog wat gember op de bak om te broeden. 

06/03/25

De eerste fruitbloesems!

Tot twee weken geleden zaten de meeste planten nog in hun winterslaap. Met dit "mooie terrasjesweer" gaat het snel. Buiten bloeit de kornoelje, in de serre de perziken. De lente is weer daar. Fantastisch! Iedereen krijgt een nieuwe portie energie. Zelf proberen we zoveel mogelijk tijd buiten te spenderen. Vandaar dat het bijna een maand geleden is dat ik blogte. Oeps...

We maken dat goed. Vandaag een fruitblogje. Morgen groenten. Wil je in real life praten? Kom dan naar 1 van de reclaim the seeds evenementen. Dit weekend in Oedelem, 16 maart in Mol en we sluiten de reeks af eind maart in Lier. De tussenliggende momenten spenderen we in de tuin ;-)

Foto: De kornoeljes (Cornus Mas cultivars) stelen de show op dit moment. Prachtige bloei!

Foto: Minstens zo spectaculair zijn de perzikbloesems. Bijna een week later dan vorig jaar. Deze bomen staan wel in de serre. Op de achtergrond de vruchten van "Limequat".

Foto: Nog in de serre. Ribes laurifolium. Laurierbladige Ribes vrij vertaald. Een echte winterbloeier (in de serre). We zouden heel graag eens vruchten plukken. Dat lukt niet met één plant. We hebben een plant nodig die genetisch verschillend is. Heb jij ook een Ribes laurifolium? Laat het ons weten! Jij krijgt dan een stekje van onze plant. We zijn dan allebei verder geholpen. Dan kunnen we eindelijk proeven :-)

Foto: De kersen bloeien nog niet. De knoppen zwellen sterk. Perfect moment om te kerven. Zo kan je takken tevoorschijn toveren op kale plaatsen. 

10/02/25

Collectie uitbreiden en updaten

Enkele dagen droog weer en oostenwind doen wonderen. Dit weekend hebben we volop geprofiteerd van het goede weer om fruitbomen te planten. Een veertigtal bomen gingen de grond in. Ieder jaar enten we jonge boompjes met beloftevolle rassen. Na één jaar opkweek voor de appelen en twee jaar voor de peren gaan ze als jonge boom de grond in. We planten graag jonge kleine bomen. Die slaan vlot aan en planten is weinig werk. Voor een kleine boom hoef je immers maar een klein plantgat te maken ;-)

Dat verschil voel je zeker. Op zaterdag was ik bezig met de aanplant van 4 hoogstam perelaars die we bekwamen via regionaal landschap Haspengouw. Om die te planten had ik een dikke halve dag nodig. Op zondag waren we jonge boompjes aan het planten in de collectie. In 3 u tijd hadden we er 23 geplant. Mijn job is gaten maken, Laura inspecteert de gaten op aanwezigheid van woelratten en Elena plant de boom. Teamwork!

Foto: 4 hoogstam perelaars gingen de grond in. Op de foto "Emile d 'Heyst". Het klopt dat de boom zo goed als geen takken heeft. Bij aanplant van hoogstammen ben ik redelijk strikt. Enkel goed ingeplante takken mogen blijven. Wat te steil en uit balans is neem ik meteen weg. Het frame van een hoogstam moet goed zijn want op de gesteltakken bouwen we letterlijk een hele boom uit. Die moeten het hele leven (200-400 jaar voor hoogstampeer) van de boom in goede conditie blijven en niet uitscheuren wanneer de boom goed draagt. Naast "Emile d'Heyst" ging ook "Légipont", "Beurré Bosc" en "Comtesse de Paris" de grond in.

Foto: In 2020 hadden we een aantal zelf geënte hoogstammen geplant. Het is te zeggen. We hadden geënt op zaailing. Normaal gezien worden dat forse bomen. Dit boompje (peer "Mariette Millepied") wou helemaal niet groeien. OKé, eerlijk is eerlijk. Omwille van slechte bescherming hadden onze schapen ook de kop al wel eens terug gesnoeid. Maar na 5 jaar in de grond was het nog steeds maar een metertje hoog. Daarom vervingen we deze microhoogstam door een fors exemplaar. Bij aanplant van hoogstam graven we het etiket in zodat het leesbaar blijft. Natuurlijk maken we na aanplant meteen een plan, maar als extra maatregel graven we het etiket in aan de voet van de boom. Dat helpt, want dit etiket was na 5 jaar nog steeds leesbaar. 

Foto: de collectie in het eetbaar park staat integraal op laagstam. Gisteren hebben we een nieuwe rij winterappel en winterperen geplant. Een dikke drie uur werk en de rij van 45 m zat er in. Als we graven om te planten zijn de kippen er euh...als de kippen bij om regenwormen te happen. De hanen die vertonen dan weer typisch haantjesgedrag :-) 

26/01/25

Stilaan in winterritme

Ondanks het matige weer lukt het (stilaan) toch om de winterklussen uit te voeren. Ik ga eerlijk zijn, ik heb er gewoon zin om buiten te zijn. Sinds we terug zijn uit vakantie was er wat papierwerk in te halen. Voorts hebben we dan nog een hele mooie ledenbrief uitgegeven, een interessante nieuwsbrief en heel wat nieuwe zaken op de website gepost. Met andere woorden. Genoeg geregeld en geschreven. Tijd voor de praktijk! :-)

Fruitbomen planten in het eetbaar park stellen we nog een beetje uit. Veel te nat. Thuis is het wat droger maar daar kunnen we bijna niets meer planten. De tuin is ietsie pietsie te vol daarvoor. Maar snoeien, dat kan wel. Dit weekend de hazelaars teruggezet (=bonenstaken geoogst) en onze bramen en blauwe regen gesnoeid. Verder heb ik dan ook maar de overstock aan water in de serre laten lopen... Dat is immers de enige plaats in de tuin waar het niet vanzelf regent ;-)

Foto: Om de twee jaar zetten we de hazelaars terug. Dan lukt het nog net om ze met de grote snoeischaar te knippen. Het zaagje komt er bijna niet aan te pas wat heel wat tijd spaart. 

Foto: als het een paar dagen regent, of het nu winter of zomer is, wordt judasoor actief. Dit stammetje is nu bijna tien jaar oud en blijft maar gaan!

Foto: Zwartmoeskervel groeit graag onder loofbomen (hier onder sering). In onze tuin zaait de plant vlot uit. We hebben nog meer dan genoeg voor enkele maaltijden. Dit jaar leerden we ook dat onze kippen dit graag eten.

Foto: Enkele winterperen die nu "au point" zijn en van de bewaarruimte naar de desserttafel verhuizen. "President Drouard" valt niet alleen op vanwege zijn reuzenformaat. Ook omdat we al heel lang eten van deze peer. De eerste peer van dit ras proefden we samen met de ecohoveniers in oktober. We zijn nu drie maanden later en de vruchten zijn nog altijd perfect. Echt wel een groot voordeel, zo 'n lang eettraject.  Van "Beurré Vauban" en "Madame Dupuis" zijn we trouwens ook heel tevreden ook al is het eettraject van die rassen korter.