27/01/24

Serrekriebels

De beste remedie om serrekriebels aan te pakken is er gewoon in vliegen. s'Ochtends lapte Elena de ramen, s'middags werden de zaadjes boven gehaald.

In de serre doen we drie teelten per jaar. Daarmee wil ik zeggen dat we iedere vierkante meter dus drie keer beplanten of zaaien. Gisteren ging de eerste ronde de grond in. Dat gebeurt jaarlijks ergens tussen half januari en half februari als we zacht weer krijgen. Temperaturen boven de 10 graden overdag en boven het vriespunt s'nachts zijn ideaal. Weer zoals nu dus. 

Ok, Lets get to the point here, wat hebben we nu gezaaid:

• Pluksla "Babel": een klassieker
• Mosterspinazie "Red Giant": groeit geweldig goed bij lage temperaturen
• Mibuna mix
• Raapsteel "Namenia": nog zo "n gewas uit de koolfamilie dat ongelooflijk snel groeit bij koel weer.
• Tuinkers: ja, alweer een gewas uit de koolfamilie dat lekker snel groeit
• Radijs "French Breakfast"
• Radijs "Malaga" (paarse radijs)
• Pluksla "Really Red Deer Tongue"
• Rucola "Ruca"
• Tatsoi: een broertje van Paksoi
• Taisai: nog zo 'n broertje van Paksoi. Deze testen we voor het eerst. We moeten toch altijd iets nieuw blijven proberen :-)

 Last but not least, het is altijd zalig om terug een nieuw seizoen te beginnen!

Foto: Pluksla Babel. Lekker crunchy blad, heel productief en groeit goed bij lage temperaturen.

Foto: Je hoeft altijd heel goed zien welke rassen gewassen zijn en welke nog moeten gedaan worden. Bestaat geen twijfel over :-)

24/01/24

Winterspitskool

Winterbloemkool dat is nog wel bekend bij heel wat tuiniers. Winterspitskool kent zoveel faam niet. Nochtans is spitskool een geweldige wintergroente. Lekker en ze kunnen ongelooflijk goed tegen diepe wintervorst.

Een favoriet ras winterspitskool hebben we nog niet. Heel traagjes testen we het één en ander uit. Voorlopig vind ik de teeltduur nog wat lang. De kolen op de foto hier onder zijn gezaaid op 16/02 en uitgeplant op 18/05 als potplant. Tegen dat we ze op eten zijn ze meer dan een jaar oud! Wellicht kan het allemaal wat sneller maar het toeval wil dat ik Charles Dowding in een you tube video daar een gelijkaardige opmerking over hoorde maken. Volgens hem zijn de oude zaadvaste rassen niet zo goed in stand gehouden. Er zou niet goed genoeg geselecteerd zijn tijdens de zaadvermeerdering waardoor de goede eigenschappen zoals een korte teeltduur verwateren. Daar zit zeker wat in. Stof tot nadenken. Voorlopig testen we nog wat andere rassen uit om te zien of er grote verschillen boven komen drijven. Heb jij wel al een geweldige favoriete winterspitskool? Laat het ons weten. Dan kunnen we ze ook eens testen, in de tuin en op ons bord :-)

Foto: "Durham Early". Licht gevulde kool. Hier en daar wat vorstsleet aan de buitenkant maar aan de krop van de kool scheelt niets.

Foto: "Wheeler 's Imperial" De eerste tekenen van de krop verschijnen pas.

Foto: Ergens moet er twee jaar geleden een kruising gebeurt zijn bij een zaadteelt Nine Star. Af en toe vinden we zo 'n plant. Ziet er uit als een spitskool en groeit enorm fors in de winter. Tegen het voorjaar opent de krop zich en komt er een mini bloemkool tevoorschijn. Net als we vorig jaar zagen is deze kool in de winter favoriet bij duiven (let op de "happen" uit de bladrand).

17/01/24

De eerste zaadjes zitten er in

Vandaag de eerste zaadjes van 2024 in de (pot)grond gestopt. We proberen al jaren knolkervel te zaaien. Op veel plaatsen besteld en telkens het zelfde probleem. Niks kieming. Zaden van schermbloemigen zoals pastinaak, zwartmoeskervel en ook knolkervel zijn maar super kort kiemkrachtig. Waarschijnlijk wringt daar het schoentje.

Dit jaar moet het lukken. Toen we in een vorige nieuwbrief vertelden dat we in 2024 knolkervel wilden kweken ging één van onze leden op zoektocht naar zaden. Merci Kristof! We hebben uiteindelijk zaden besteld op twee plaatsen, bij Mergen Metz en de Godin. De helft van het zaad zaaien we nu in de winter. De andere helft in het voorjaar. We hopen dat door het vriezen en dooien we de natuurlijke cyclus voldoende kunnen laten nabootsen zodat ze vlot gaan kiemen. We houden jullie hier op de hoogte van het reilen en zeilen van de knolkervel. Van zaaien tot proeven.

Nu we toch bezig waren hebben we dan ook nog suikerwortel en rapunzelklokje gezaaid. Rapunzelklokje hebben we ook al gezaaid in het verleden, ook zonder succes. Zo zie je maar, het gaat niet altijd van een leien dakje. Maar ons motto is: de aanhouder wint :-)

PS: ook nog wat sneeuwfoto 's uit de tuin en van de eerste lammetjes die dit jaar geboren werden. Yep, gezaaid en lammetjes geboren. Het mag dan nog winteren en sneeuwen, de hele cyclus start weer opnieuw want het licht neemt toe!

Foto: Voila, we zijn een nieuwe pagina begonnen in onze zaaiboek. 2024, here we come! De kisten blijven nu even buiten in de sneeuw en vorst. Daarna zetten we ze binnen en beschermen ze dan tegen muizenvraat. Want de muizen durven zeker in de winter wel eens op zadenroof gaan. Uit grote honger natuurlijk....

Foto: Palmkool "Old Growth Palm". Deze gaan nu het derde seizoen in. Kijk eens wat een bladproductie! Ja, dit is slechts 1 plant....

Foto: We hebben er nog niks over verteld maar dit zijn pistachebomen, mannetje en vrouwtje. Die willen we in de toekomst in het eetbaar park planten. Pistaches zouden heel wat koude moeten kunnen verdragen. We zullen wel zien of dat echt zo is. Morgen zet ik ze toch binnen want planten in pot zijn altijd gevoeliger voor de koude en vrijdagochtend geven ze hier -10°C net boven het sneeuwdek!!

Foto: De eerste lammetjes zijn geboren! Nu hoor ik je al denken: "zo vroeg". Eigenlijk zijn ze laat dit jaar, meestal worden ze nog een week vroeger geboren. Eens de lammetjes na de geboorte opgedroogd zijn verdragen ze heel, heel veel. Dit zijn Ardense Vossekoppen. Een oud Belgisch ras dat nog alle goede eigenschappen heeft. Ze kunnen hun plan trekken in barre omstandigheden en lammeren helemaal zelf af. Heel, heel makkelijk. Echter permacultuurschapen.

10/01/24

ijsappels

Het is echt winter. Koud en het zonnetje straalt dat het een lieve lust is. Om toch wat van die zon te profiteren besloot ik vanmiddag een werkje uit te voeren dat al lang op mijn lijst staat. Een paar fruitbomen afzagen die teveel plaats beginnen in te nemen en nog nooit vrucht gedragen hebben. In een kleine tuin moet je streng zijn. Onze tuin gaat nu het elfde seizoen in en hier en daar moeten we bijsturen. Deze bomen gingen vlot naar 6 m hoogte en vooral de abrikoos vertakte heel breed. Dit zorgt voor teveel schaduw op de fruithaag. Eigenlijk ging ik de bomen vorig jaar al zagen. Toen wou ik wachten tot na de bloei. Zo konden wij en de bijen toch nog genieten van een prachtige bloemenzee. Het hoeft weinig extra uitleg, na de bloei kwam het afzagen er niet meer van. Daarom heb ik het nu toch maar meteen in de winter gedaan.

Tijdens het zagen merkte ik in de fruithaag een paar appeltjes op die we over het oog gezien hadden bij het plukken. Uiteraard moest ik die proeven!

De bomen werden geënt in 2018, Tipala (een pruim) en een ent die ik kreeg als Flavorcot (abrikoos) maar dat waarschijnlijk niet was. Jammer genoeg geen vruchten kunnen plukken. 

Goldrush is één van mijn favoriete appelen. Zelfs bevroren verassend lekker. Goede bewaarappel (maar dan wel vorstvrij bewaard) die je tot maart kan eten zonder dat die melig wordt.

Api Etoilée eet ik toch liever als ze niet bevroren zijn.