Cryptocropping: span onkruiden voor je kar en eet ze op
Cryptocropping, was is dat voor een beest? Niets anders dan de Engelstalige term om onkruiden in je tuin toe te laten of bewust te bevorderen. Omdat de term zo mysterieus klinkt gebruik ik hem graag als titel om je aandacht te vestigen op de wereld van mogelijkheden die verschuilt in het verwelkomen van onkruiden in de tuin. Waarom zou je dat doen vraag je je misschien af? Wel, vooral voor het gemak van telen. Zeg nu zelf. Voedselplanten die probleemloos groeien en op de koop toe lekker zijn. Wat wil je nog meer? Doe er je voordeel mee zou ik zeggen en ga er zelf ook mee aan de slag. Laat je vooral niet begrenzen door het etiket "onkruid" dat deze groep spontaan verschijnende wilde planten op gekleefd kreeg. Wees blij met de spontaniteit van wilde planten, ze zijn niet allemaal invasief.
Het vroege voorjaar. Overdag kan het kwik boven de twintig graden Celsius uitstijgen. S' nachts dalen tot een paar graden onder nul. Als het koud wordt, hoe bescherm je je (serre)plantjes dan op een eenvoudige, effectieve en goedkope manier? Niet om ze te beschermen voor vorst tot -10 graden Celsius of meer maar wel die prikken in april in mei wanneer het overdag warm genoeg is maar s' nachts het kwik nog wel eens 2 à 3 graden onder het vriespunt durft duiken. Een paar trucjes zorgen ervoor dat lentenachtvorst geen ravage aanricht in je serre.
De aanschafprijs van een serre zou je nooit kunnen terug verdienen. Dat wordt links en rechts wel eens beweerd. Wel, heel simpel. Ik ontken dat met klem. Je kan je serre makkelijk binnen een paar jaar terugverdiend hebben en nog vele jaren gratis genieten van al het moois dat ze te bieden heeft. Een paar argumenten om mijn stelling te staven geef ik hier graag mee.
Is het een groente, een sierplant of eerder een kruid? Persoonlijk vindt ik planten indelen in categorieën niet zo belangrijk maar als je het mij vraagt is bronzen venkel voornamelijk een kruid met een grote sierwaarde. Een kruid omdat het heel wat lekker wintergroen en jaarrond grondstoffen voor een kopje thee oplevert. Een grote sierwaarde omdat het donkere blad bijzonder mooi contrasteert met andere borderplanten. Eens in bloei is niet alleen het sierlijke blad een streling voor het oog maar krijg je er de prachtige gele schermen en heel wat insectenactiviteit bovenop.
Ik hou van semi-automatische composterings systemen. Systemen waarbij het composteren zelf niet veel werk en planning van mijn kant vereist maar alles gewoon zijn gangetje gaat ongeacht ik wel of niet in de buurt ben, aandacht geef aan het composteren of niet. In het artikel 
In de visserij spreekt men over bijvangst. De vissoorten die "bij" in je net zitten maar die niet echt het doel waren van de vistocht. In de tuin hebben het niet over bijvangst maar wel over bij-oogst. De extra 's die het gewas levert maar waarvoor we het (in hoofdzaak) niet geplant hebben. Bijvoorbeeld als je het lekkere blad van koolrabi wokt als extra terwijl je het gewas in feite geplant hebt voor zijn knol. Bij-oogst is een mooi meegenomen surplus die de teelt ons biedt. Het verhoogt de veelzijdigheid van een gewas enorm. Als we meer uit onze oogst halen kan je met een kleine tuin een heel stuk verder komen. Niet alleen op het vlak van productie gooit het hoge ogen maar ook culinair is bij-oogst mooi meegenomen.
Neen, verorber niet zomaar de chrysant die je koopt in de bloemenwinkel. Ik heb het in dit artikel over de gekroonde ganzenbloem (Chrysanthemum coronarium). Een zusje van de sierchrysant die we buiten zetten met allerheiligen. Eetbare chrysant is een leuke groente die thuishoort in de categorie ultra-makkelijk te telen groenten. De teelt vereist logischerwijze daarom niet veel uitleg. Het enige wat je moet doen is zaaien. Éénmalig zaaien is voldoende want als je de plant in bloei laat komen zaait de plant zichzelf uit. Dit echter zonder te gaan woekeren. Het is een soort eetbare automatische bodembedekker zeg maar. 
Ik hoor wel eens iemand opperen: mijn tuin is te klein om zelf groenten of fruit te verbouwen, … We lijken wel genetisch geprogrammeerd om te denken dat we niet over genoeg grond beschikken om groenten en fruit te verbouwen. Lees het kortverhaal “
Oost-Indische kers (Tropaeolum majus) is een plant die ieder jaar opnieuw onze tuin siert. De ronde blaadjes met hun interessante nervenstructuur en uitbundige overvloed aan kleurrijke bloemen zijn bijzonder decoratief. We houden niet alleen van de plant omdat hij zo mooi is. Neen. Het esthetische is slechts één van de troeven van Oost-Indische kers. De veelzijdigheid van dit gewas is schitterend. Zowel voor plant als dier heeft de plant heel wat in huis. Ieder seizoen opnieuw leer ik wel iets bij over dit wondergewas en komen er nieuwe inzichten waarvoor we het gewas in één of andere vorm kunnen aanwenden. Je houdt het echt niet voor mogelijk hoeveel gebruiken je voor Oost-Indische kers kan bedenken. Ik durf gerust stellen dat het een plant is die thuishoort in iedere eetbare tuin, zelfs in de kleinste tuin.
Een plant die zich bijzonder goed in zijn vel voelt en de leverancier bij uitstek van je winterslaatje. Ja, we hebben het hier over winterpostelein (Claytonia perfoliata). Een delicatesse die zichzelf teelt in de donkere maanden. Weinig werk en lekker, twee uiterst grote voordelen die pleiten om dit plantje zich te laten vestigen in jouw eetbare tuin.
Kolen zijn pareltjes van groenten. Perfect aangepast aan ons klimaat voorzien ze ons het hele jaar door van lekkers. Het bijzondere aan kolen is dat ze makkelijk groeien, hoge opbrengsten realiseren en ons zelfs in de moeilijkste periode van het jaar niet in de steek laten. Wanneer de donkere korte dagen arriveren zijn ze een bron van vers groen. Als we het over kolen als wintergroente hebben mag gerust wat ruimer gedacht worden dan witte of rode kool, bloemkool of de spruitjes die ons land internationale faam bezorgen onder de naam 'Brussels-sprouts'. De diversiteit aan kolen is enorm. Veel soorten zijn nog niet zo sterk ingeburgerd in onze tuin en wachten om gebruikt te worden. Waarom niet gaan voor meer afwisseling van gewassen?
Composteren is een serieus onderwerp waar al heel wat inkt over gevloeid is. Duiken we de compostliteratuur in dan vinden we “hopen” informatie over onder andere de ideale verhouding tussen groen en bruin materiaal in de hoop, de beste afmetingen en vormen van composthopen, hoeveel keer je de hoop moet omzetten, enz…. Om die boekjeskennis om te zetten in compost lijkt het vaak dat beschikken over een heel arsenaal aan hulpmiddelen noodzakelijk is om überhaupt te kunnen composteren. Denk maar aan compostbakken, zeven, starter, hakselaar om grof materiaal te verkleinen en noem maar op. 
Een meer dan handige aanvulling op het klassieke gamma (tweejarige) moestuinkolen zijn de doorlevende koolgewassen. Ze blinken uit in productiviteit en zijn onderhoudsarm. Eens geplant heb je er buiten oogsten amper omkijken naar. Ziekten en plagen hebben amper vat op deze kolen. De ideale teelt voor zowel beginnende als gevorderde tuiniers.
