Bronzen venkel: een prachtige plant, insecten zijn er dol op en de thee is lekker
Is het een groente, een sierplant of eerder een kruid? Persoonlijk vindt ik planten indelen in categorieën niet zo belangrijk maar als je het mij vraagt is bronzen venkel voornamelijk een kruid met een grote sierwaarde. Een kruid omdat het heel wat lekker wintergroen en jaarrond grondstoffen voor een kopje thee oplevert. Een grote sierwaarde omdat het donkere blad bijzonder mooi contrasteert met andere borderplanten. Eens in bloei is niet alleen het sierlijke blad een streling voor het oog maar krijg je er de prachtige gele schermen en heel wat insectenactiviteit bovenop.
Ik hou van semi-automatische composterings systemen. Systemen waarbij het composteren zelf niet veel werk en planning van mijn kant vereist maar alles gewoon zijn gangetje gaat ongeacht ik wel of niet in de buurt ben, aandacht geef aan het composteren of niet. In het artikel 
In de visserij spreekt men over bijvangst. De vissoorten die "bij" in je net zitten maar die niet echt het doel waren van de vistocht. In de tuin hebben het niet over bijvangst maar wel over bij-oogst. De extra 's die het gewas levert maar waarvoor we het (in hoofdzaak) niet geplant hebben. Bijvoorbeeld als je het lekkere blad van koolrabi wokt als extra terwijl je het gewas in feite geplant hebt voor zijn knol. Bij-oogst is een mooi meegenomen surplus die de teelt ons biedt. Het verhoogt de veelzijdigheid van een gewas enorm. Als we meer uit onze oogst halen kan je met een kleine tuin een heel stuk verder komen. Niet alleen op het vlak van productie gooit het hoge ogen maar ook culinair is bij-oogst mooi meegenomen.
Neen, verorber niet zomaar de chrysant die je koopt in de bloemenwinkel. Ik heb het in dit artikel over de gekroonde ganzenbloem (Chrysanthemum coronarium). Een zusje van de sierchrysant die we buiten zetten met allerheiligen. Eetbare chrysant is een leuke groente die thuishoort in de categorie ultra-makkelijk te telen groenten. De teelt vereist logischerwijze daarom niet veel uitleg. Het enige wat je moet doen is zaaien. Éénmalig zaaien is voldoende want als je de plant in bloei laat komen zaait de plant zichzelf uit. Dit echter zonder te gaan woekeren. Het is een soort eetbare automatische bodembedekker zeg maar. 
Ik hoor wel eens iemand opperen: mijn tuin is te klein om zelf groenten of fruit te verbouwen, … We lijken wel genetisch geprogrammeerd om te denken dat we niet over genoeg grond beschikken om groenten en fruit te verbouwen. Lees het kortverhaal “
Oost-Indische kers (Tropaeolum majus) is een plant die ieder jaar opnieuw onze tuin siert. De ronde blaadjes met hun interessante nervenstructuur en uitbundige overvloed aan kleurrijke bloemen zijn bijzonder decoratief. We houden niet alleen van de plant omdat hij zo mooi is. Neen. Het esthetische is slechts één van de troeven van Oost-Indische kers. De veelzijdigheid van dit gewas is schitterend. Zowel voor plant als dier heeft de plant heel wat in huis. Ieder seizoen opnieuw leer ik wel iets bij over dit wondergewas en komen er nieuwe inzichten waarvoor we het gewas in één of andere vorm kunnen aanwenden. Je houdt het echt niet voor mogelijk hoeveel gebruiken je voor Oost-Indische kers kan bedenken. Ik durf gerust stellen dat het een plant is die thuishoort in iedere eetbare tuin, zelfs in de kleinste tuin.
Een plant die zich bijzonder goed in zijn vel voelt en de leverancier bij uitstek van je winterslaatje. Ja, we hebben het hier over winterpostelein (Claytonia perfoliata). Een delicatesse die zichzelf teelt in de donkere maanden. Weinig werk en lekker, twee uiterst grote voordelen die pleiten om dit plantje zich te laten vestigen in jouw eetbare tuin.
Kolen zijn pareltjes van groenten. Perfect aangepast aan ons klimaat voorzien ze ons het hele jaar door van lekkers. Het bijzondere aan kolen is dat ze makkelijk groeien, hoge opbrengsten realiseren en ons zelfs in de moeilijkste periode van het jaar niet in de steek laten. Wanneer de donkere korte dagen arriveren zijn ze een bron van vers groen. Als we het over kolen als wintergroente hebben mag gerust wat ruimer gedacht worden dan witte of rode kool, bloemkool of de spruitjes die ons land internationale faam bezorgen onder de naam 'Brussels-sprouts'. De diversiteit aan kolen is enorm. Veel soorten zijn nog niet zo sterk ingeburgerd in onze tuin en wachten om gebruikt te worden. Waarom niet gaan voor meer afwisseling van gewassen?
Composteren is een serieus onderwerp waar al heel wat inkt over gevloeid is. Duiken we de compostliteratuur in dan vinden we “hopen” informatie over onder andere de ideale verhouding tussen groen en bruin materiaal in de hoop, de beste afmetingen en vormen van composthopen, hoeveel keer je de hoop moet omzetten, enz…. Om die boekjeskennis om te zetten in compost lijkt het vaak dat beschikken over een heel arsenaal aan hulpmiddelen noodzakelijk is om überhaupt te kunnen composteren. Denk maar aan compostbakken, zeven, starter, hakselaar om grof materiaal te verkleinen en noem maar op. 
Een meer dan handige aanvulling op het klassieke gamma (tweejarige) moestuinkolen zijn de doorlevende koolgewassen. Ze blinken uit in productiviteit en zijn onderhoudsarm. Eens geplant heb je er buiten oogsten amper omkijken naar. Ziekten en plagen hebben amper vat op deze kolen. De ideale teelt voor zowel beginnende als gevorderde tuiniers.
Niemand eet graag alle dagen hetzelfde. Daarom doen we er als tuiniers alles aan om de oogst zoveel mogelijk te spreiden. We gebruiken vroege en late rassen en zaaien op verschillende tijdstippen allemaal om geleidelijk aan over een lange periode onze favoriete groenten te kunnen oogsten. Maar het gebeurt iedere tuinier wel eens. Je zaait wat te veel of een zaaisel komt extreem goed uit of wat me ook al wel eens gebeurd is, het pakje zaad valt uit je handen en een paar weken later zit je met een overschot aan planten. Kennissen, buren en vrienden hebben al genoeg sla planten gekregen en je hebt echt geen zin om 30 kroppen in rauwkost en soep te verwerken. 
Als je zelf nog geen moestuin hebt maar er wel één wil aanleggen kunnen we je alvast inspireren met wat beelden van de eerste aanlegfase van onze tuin.
